Όταν σηκώνουμε το βλέμμα, τα σύννεφα φαίνονται σαν “μια εικόνα της στιγμής”. Στην πραγματικότητα όμως η νεφοκάλυψη είναι βασικός δείκτης κλίματος: επηρεάζει πόση ηλιακή ενέργεια φτάνει στο έδαφος, πόση θερμότητα “μένει” στην ατμόσφαιρα και πώς εξελίσσονται τα φαινόμενα.
Για να βγάλουμε σοβαρά συμπεράσματα, χρειαζόμαστε καθαρές χρονοσειρές μετρήσεων σε βάθος δεκαετιών. Εκεί είναι το πρόβλημα: οι σειρές συχνά έχουν ασυνέχειες (π.χ. άλλαξε θέση ο σταθμός, ο παρατηρητής ή ο τρόπος μέτρησης).
Στόχος της εργασίας ήταν να καθαρίσουμε τα δεδομένα — η διαδικασία λέγεται ομογενοποίηση.
Χρησιμοποιήσαμε δύο εξειδικευμένα πακέτα, CLIMATOL και HOMER, και δοκιμάσαμε και συνδυαστικές, πιο εμπειρικές προσεγγίσεις ώστε να εκμεταλλευτούμε τα καλύτερα στοιχεία και των δύο.
Έλεγχος & χαρτογράφηση δεδομένων: Κοιτάξαμε τη μεγάλη εικόνα, εντοπίσαμε τα πιθανά σημεία ρήξης.
Εύρεση σημείων ρήξης στις χρονοσειρές: Λαμβάνοντας υπόψη αλλαγές σταθμού/παρατηρητή/μεθόδου.
Διόρθωση: Αξιοποιώντας γειτονικούς σταθμούς και στατιστικά μοντέλα για να “ράψουμε” ομαλά τις σειρές.
Σύγκριση τεχνικών: Ποια μέθοδος δίνει πιο καθαρό και σταθερό αποτέλεσμα.
Λίγη στατιστική, χωρίς πονοκέφαλο:
Χρησιμοποιήθηκαν δοκιμές ομοιογένειας όπως το SNHT (ένα τεστ που “πιάνει” ξαφνικές αλλαγές),
ANOVA και έλεγχοι ανά ζεύγη (για διαφορές μεταξύ ομάδων/περιόδων),
αλλά και τεχνικές δυναμικού προγραμματισμού για πιο βέλτιστη “ραφή” των σειρών.
Αυτά δεν αλλάζουν το νόημα: βρίσκουμε τα λάθη, τα διορθώνουμε και ξαναμετράμε σωστά.
Σχεδόν όλοι οι σταθμοί είχαν μικρότερα ή μεγαλύτερα σημεία ρήξης — φυσιολογικό όταν μπαίνει ο ανθρώπινος παράγοντας.
Τα CLIMATOL και HOMER έδωσαν διαφορετικές αλλά χρήσιμες διορθώσεις· και τα δύο βελτίωσαν σημαντικά την αξιοπιστία.
Η ομαδοποίηση περιοχών σε υπο-δίκτυα βοήθησε να αποφύγουμε ψευδή σημεία ρήξης.
Μετά την ομογενοποίηση, οι μηνιαίες & ετήσιες τάσεις στη νεφοκάλυψη έγιναν καθαρότερες, και μπορέσαμε να υπολογίσουμε πιο αξιόπιστες κλιματικές τιμές (normals).
Χωρίσαμε την Ελλάδα σε μικρότερες κλιματικές ζώνες
Η νεφοκάλυψη δεν είναι μόνο για τους/τις μετεωρολόγους:
Ενέργεια (ήλιος/φωτοβολταϊκά), γεωργία και υδατικοί πόροι,
Πρόγνωση καιρού που αγγίζει την καθημερινότητα,
Κατανόηση κλιματικής αλλαγής.
Χωρίς αξιόπιστα δεδομένα, όλα τα παραπάνω μοιάζουν θολά — σαν ουρανός γεμάτος σύννεφα.
Η ομογενοποίηση είναι απαραίτητη για αξιόπιστα συμπεράσματα, αλλά δεν υποκαθιστά την ανάγκη για καλής ποιότητας αρχικές μετρήσεις.
Οι συνδυαστικές τεχνικές (πακέτα + εμπειρικές μέθοδοι) δείχνουν ελπιδοφόρες: μειώνουν σφάλματα που προκύπτουν από τη φύση της μέτρησης.
Προτάσεις:
Καλύτερη τυποποίηση και εμπλουτισμός μεταδεδομένων (ώστε κάθε μέτρηση να έχει το “ιστορικό” της).
Συνδυασμός ανθρώπινης παρατήρησης με νέα όργανα και δορυφορικά δεδομένα.
Συνεχής βελτίωση των μεθόδων ομογενοποίησης, ειδικά προσαρμοσμένων στη νεφοκάλυψη.
Με απλά λόγια: πρώτα φτιάχνουμε τα δεδομένα μας να στέκονται, μετά μιλάμε για τάσεις και προβλέψεις. Μόνο έτσι η εικόνα του ουρανού γίνεται πραγματικά καθαρή.